بررسی نقش تغذیه کودک در دوران شیرخوارگی در مقادیر استرپتوکک موتانس بزاق در کودکان ۵ ساله شهر تهران

خلاصه:   سابقه و هدف: استرپتوکوک موتانس، میکروارگانیسم اصلی همراه با پوسیدگی دندانی می باشد. با توجه به محدودیت مطالعات در مورد نقش تغذیه کودک در دوران شیرخوارگی در میزان استرپتوکک موتانس دهانی ، این تحقیق در کودکان 5 ساله شهر تهران انجام شد. مواد و روش ها: تحقیق به روش مورد-شاهدی، روی 150 کودک 5 ساله انجام گرفت. گروه مورد، کودکانی با میزان استرپتوکوک موتانس دهانی بیشتراز 104 واحد شمارش کولونی( cfu ) وگروه شاهد، دارای استرپتوکک موتانس کمتر از 104 واحد شمارش کولونی بوده و دو گروه به لحاظ جنس و زمان شروع مسواک زدن و سایر متغیرهای موثر مشابه سازی شدند. نوع تغذیه کودک در دوران شیرخوارگی، مدت استفاده از شیشه شیر و دفعات آن و نیز چگونگی استفاده از مسواک توسط آنان به روش مصاحبه با والدین جمع آوری گردید. شاخص dmft کودکان از طریق معاینه و نیز کاربرد آینه و سوند تعیین و نمونه برداری از قسمت پشتی زبان با استفاده از سواب استریل برای شناسایی استرپتوکک موتانس انجام شد و نقش تغذیه با شیر مادردرمیزان استرپتوکک موتانس بزاق با آزمون chi-square مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: 4/73 % کودکان در گروه شاهد و 31% گروه مورد فقط از شیر مادر تغذیه می کنند و 6/26% کودکان در گروه شاهد و 69% گروه مورد تغذیه با شیشه و شیر مادر داشته و تفاوت بین نوع تغذیه در دو گروه تفاوت معنی داری داشت. (001/0 > p ) ، ( 1/6 > or )   نتیجه گیری: به نظر میرسد نوع تغذیه دوران شیرخوارگی می تواند بر مقادیر استرپتوکوک موتانس تاثیر گذار باشد. این یافته می تواند در اصلاح الگوی تغذیه شیرخواران بکار رود.